Met “oprechte” deelneming.. toch?
We willen je met deze titel niet op een negatief of verkeerd been zetten. Je gaat er vanuit dat wanneer iemand zijn deelneming betuigt, dat uit een goed hart komt en inderdaad oprecht is. De intentie, daar ontbreekt het dan vaak dus ook niet aan.
We schreven echter enige tijd geleden in ons blog al over passende condoleancekaarten en dat het vinden ervan, of het samenstellen ervan, nog knap lastig kan zijn. Want wat ZEG je nou eigenlijk tegen iemand die zich in misschien wel een van de moeilijkste perioden van zijn of haar leven bevindt?
In het blog van vandaag, gaan we proberen het beeld van de standaard condoleance een beetje open te breken. Want zoals bij zoveel dingen zijn de mogelijkheden eindeloos, en dat betekent dus ook voor de manier waarop je deelneming betuigt en een kaartje regelt.
Herkenbaar: altijd dezelfde afbeeldingen
We gaan voor het gemak een beetje generaliseren in dit blog, maar we durven de wedden dat de herkenbaarheid van sommige stellingen zeker door gaat klinken.
Wanneer je naar een kaart kijkt die gemaakt is om je deelneming te betuigen, zie je veel dezelfde afbeeldingen. Nou is dat op zich niet zo gek en ook helemaal niet erg, maar de beelden kunnen daarmee wel erg cliché aanvoelen. Standaard. En in alle eerlijkheid ook behoorlijk ouderwets.
Wanneer je je fijn voelt bij dat soort kaarten en je vindt dat de boodschap telt (waar zeker wat voor te zeggen is), laat je daar dan vooral niet door ontmoedigen. Maar zeker wanneer de overledene iemand is die dicht bij je staat, van een jongere generatie is, je zelf graag wat meer connectie voelt met de kaart die je stuurt of een combinatie van die drie… doe het dan vooral anders!
Ga voor een foto, een beeld dat misschien niet meteen “overlijden” associeert, maar wel enorm past bij jou, de overledene of jullie connectie samen. Jij bepaalt, want een condoleancekaart sturen is in zekere zin ook voor jezelf.
Herkenbaar: afstandelijke teksten
“Met oprechte deelneming” is een zin die iedereen wel kent en waarbij iedereen weet wat je bedoelt. Maar eerlijk is eerlijk; wanneer we praten over ‘ouderwets’ en afstandelijk, dan is dit wel een zin die daarin behoorlijk kwalificeert.
Waar taalkundigen waarschijnlijk je oprecht al in twijfel trekken wanneer je de noodzaak voelt om toe te voegen dat iets oprecht is, is de ervaring bij veel mensen dat het een simpelweg standaard uitgesproken/geschreven tekst is die daarmee per definitie al wat aan impact inboet.
Nogmaals; de intentie telt, het gebaar is belangrijk. Maar wanneer je iemand een hart onder de riem wilt steken, wil je eigenlijk dat je warmte, begrip, medeleven, via die kaart de ontvanger bereikt. Een cliché afbeelding met afstandelijke tekst, is daarin waarschijnlijk minder succesvol dan een kaartje met een eigen tekst, doordacht afbeelding of meer dan een one-liner.
Het gebaar telt
We begrijpen dat we misschien wat kritisch overkomen richting verzenders-van-standaard-kaarten. Dat is niet onze bedoeling, want zoals eerder al gesteld; het feit dat je de moeite neemt om een kaartje te sturen, vertelt de ontvanger dan aan hen wordt gedacht. Dat is geweldig.
Maar wanneer je, om welke beweegreden dan ook, bij bovenstaande voorbeelden inderdaad denkt… dat zegt niet zoveel of dat past niet bij mij (of de ontvanger van de kaart), weet dan dat er zoveel meer mogelijk is!
Een kaart wordt gevormd door beeld, tekst en papiersoort. Dat laatste kun je niet altijd even goed beïnvloeden en is in dit geval ook minder belangrijk. Maar een sterkte wens in eigen taal met een fijn beeld, maakt je condoleance voor de ontvanger mogelijk nog persoonlijker en warmer. Dus.. weet dat er veel kan en maak gebruik van die mogelijkheden!
